به گزارش مجله خبری نگار، این فناوری به گونهای توسعه یافته است که برشهای آزمایشگاهی کاملا از بافت گوشت واقعی تقلید کنند، در حالی که انتخاب سازگار با محیط زیست از گوشت گاو را ارائه میدهند.
در ابتدا، تیم علمی دانشگاه توکیو فیبروبلاستها را از مرغهایی جمع آوری کردند که "بافت همبند را در بدن تشکیل میدهند". آنها سپس از دستگاهی استفاده کردند که گردش خون را با رساندن مواد مغذی و اکسیژن به پارچه مصنوعی از طریق ۵۰ فیبر توخالی بسیار نازک (لولههای بسیار کوچکی که برای رساندن مواد مغذی یا مواد از طریق آنها استفاده میشود) شبیه سازی میکرد. پس از ۹ روز، پس از برداشتن الیاف توخالی، نتیجه یک تکه مرغ ۲ سانتی متری در آزمایشگاه بود.
دانشمندان ناگت مرغ در آزمایشگاه را ایجاد میکنند که دقیقا شبیه گوشت واقعی به نظر میرسد و طعم دارد
آزمایشهای بافت برش نشان داد که نتیجه کاملا شبیه به گوشت مرغ معمولی است، در حالی که تجزیه و تحلیل اسید آمینه نشان داد که دارای همان سطوح تلخی مرغ معمولی است. با این حال، قطعات کاشته شده با شیرینی و طعم کمی بالاتر اومامی (طعمی متمایز که بیانگر "طعم لذیذ" یا "طعم خوشمزه" است) نیز متمایز شدند که تیم برای بهبود آن تلاش خواهد کرد.
پیش از این، بافت حیوانی رشد یافته در آزمایشگاه به ضخامت کمتر از ۱ میلی متر محدود میشد و تولید بافت بزرگتر و متراکمتر را دشوار میکرد. اما تیم فعلی روشی را با استفاده از الیاف نیمه تراوا توخالی که معمولا در فیلترهای آب و دستگاههای دیالیز استفاده میشود، برای انتقال مواد مغذی به بافت مصنوعی ابداع کرده است.
پروفسور شوجی تاکوچی، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: "جالب است که کشف کنیم این میکروفیبرها میتوانند به طور موثر به تولید بافتهای مصنوعی کمک کنند.
این تیم توضیح داد که این فناوری تولید گوشت پیچیده با بافت و طعم بهبود یافته را امکان پذیر میکند و این کشف ممکن است افقهای جدیدی را در پزشکی احیا کننده مانند پیوند اعضا باز کند.
نتایج در مجله "Trends in Biotechnology" منتشر شده است.
منبع: دیلی میل